Σε όλο τον λεγόμενο “κύκλο του νερού”, διαλύονται συνέχεια ανόργανες αλλά και οργανικές ουσίες, κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό. Οι οργανικές ουσίες για παράδειγμα μπορεί να προέρχονται από φύλλα δέντρων που είναι σε αποσύνθεση και πέφτουν στα ποτάμια και τις λίμνες, από λύματα ζωντανών οργανισμών που ζουν μέσα στο νερό (πχ ψάρια) αλλά και ανθρώπινα απόβλητα. Οι ανόργανες ουσίες μπορεί να προέρχονται από το μόλυβδο και το χαλκό των σωλήνων ύδρευσης, από φυτοφάρμακα και γενικά από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Όλα αυτά τα στοιχεία (οργανικές κι ανόργανες ουσίες) συμβάλλουν στην αύξηση της αγωγιμότητας, γιαυτό και όσο μεγαλύτερη είναι η αγωγιμότητα τόσο πιο επικίνδυνο γίνεται το νερό για τον άνθρωπο.

Όταν η αγωγιμότητα είναι αρκετά υψηλή, τότε τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται επικίνδυνα, γιαυτό καλό είναι να γνωρίζετε πόση περίπου αγωγιμότητα έχετε στο νερό σας, εκτός αν μένετε σε περιοχή που ελέγχεται συχνά κι είστε απολύτως βέβαιοι ότι το νερό σας είναι 100% πόσιμο και πάνω απ’ όλα ασφαλές. Το όριο στις ΗΠΑ για το πόσιμο νερό είναι στα 500ppm. Στην Ελλάδα φυσικά Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, αυτό το νούμερο είναι αρκετά μεγαλύτερο. Πάνω από 1000ppm είναι ακατάλληλο για να το πίνουμε, γιαυτό κι είναι βασικό να γνωρίζετε πόση αγωγιμότητα έχετε στο νερό σας.